بویایی غیرنرمال در بیماران پاکینسونی با سرعت پیشرفت این بیماری ارتباط دارد.

پیدا کردن ارتباط معنی داری بین اختلالات بویایی و شدت بیماری پارکینسون یکی از نکات مورد توجه محققان در 40 سال اخیر بوده است. در سال 2015 محققان پرتغالی ارتباط بین حس بویایی غیرنرمال و ویژگی‌های بیماران پارکینسونی صرف نظر از اثرات جمعیتی (مثل سن و جنس و تحصیلات و ..) را مورد مطالعه قرار دادند.

برای این مطالعه یک گروه کنترل شامل 388 فرد سالم (بین 18 تا 94 سال سن) و یک گروه با 166 بیمار پارکینسونی انتخاب شدند. مدت زمان ابتلا به این بیماری (از زمان شروع علائم حرکتی ) برای هر بیمار ثبت گردید.  ابتدا تمام داروهای ضد پارکینسونی که بیماران مصرف می‌کردند قطع شد و سپس همه‌ی بیماران از دوز برابری Leveddopa استفاده کردند. پس از 12 ساعت شدت بیماری و نیز توانایی بویایی هر یک از آن‌ها مورد برررسی قرار گرفت.

پس از بررسی نتایج مشخص شد که حدود 82 درصد از بیماران پارکینسونی دارای بویایی غیرنرمال هستند که تداوم آن مستقل از خصوصیات جمعیتی (مثل سن و جنس و میزان تحصیلات و...) بود. همچنین ثابت شد که میزان اختلالات بویایی با افزایش شدت بیماری افزایش می‌یابد؛ به بیان دیگر هر چه بیماری در مراحل پیشرفته‌تری باشد، بویایی فرد دچار اختلالات بیشتری می‌شود.

منبع:

Cavaco, Sara, et al. "Abnormal Olfaction in Parkinson’s Disease Is Related to Faster Disease Progression." Behavioural neurology 2015