ارتباط اختلال بویایی و بی علاقگی در بیماران پارکینسونی

شواهد زیادی مبنی بر ارتباط نزدیک بویایی با احساسات انسان وجود دارد. بعضی از بوها، هیجانات و احساسات فرد را برمی‌انگیزد و در مقابل، القائات حسی می‌توانند بوهای گوناگون را به یاد او بیاورند. بویایی و احساسات، دارای زمینه‌ی مشترک آناتومیکی در مغز هستند.  براین اساس بیماران مبتلا به اختلال در تشخیص بوها، اختلالات افسردگی نیز از خود نشان می‌دهند. اختلالات بویایی و احساسی در بیماران مبتلا به پارکینسون بسیار رایج است.

در سال 2015 محققان کره‌ای ارتباط بین اختلال بویایی و اختلالات احساسی گوناگون مثل اضطراب (Anxiety)، بی علاقگی (Apathy)، افسردگی (Depression) در بیماران مبتلا به پارکینسون بررسی نمودند.

در این مطالعه 231 بیمار پارکینسونی مورد بررسی قرار گرفتند که براساس نتایج تست‌های بویایی به دو گروه با حس بویایی قوی (109 نفر) و ضعیف (122 نفر) تقسیم‌بندی شدند. نتایج حاکی از ان بود که بیماران با حس بویایی ضعیف درجات بی‌علاقگی (Apathy) بالاتری نسبت به گروه با حس بویایی قوی از خود نشان دادند. در مورد سایر اختلالات احساسی ارتباط معنی‌داری یافت نشد. نتایج این تحقیق نشان داد که بی‌علاقگی در بیماران پارکینسونی که حس بویایی ضعیف‌تری دارند، شیوع بیشتری دارد.

منبع:

Hong, Jin Yong, et al. "Apathy and Olfactory Dysfunction in Early Parkinson’s Disease." Journal of movement disorders 8.1 (2015): 21