اختلال بویایی، تحلیل رفتن مغز در بیماران پارکینسونی را پیشبینی میکند
در مقاله ای که در سال 2009 منتشر شد، محققان سوئیسی دریافتند که اختلالات بویایی در بیماران پارکینسونی میتواند با تغییرات ساختاری در مغز ارتباط داشته باشد. در مطالعهای که در دانشگاه Basel سوییس انجام شد، محققان از نوعی تصویربرداری MRI برای بررسی مورفولوژی مغز استفاده نمودند. آنها از این آنالیز برای بررسی ارتباط بین اختلالات بویایی در بیماران پارکینسونی با میزان تحلیل رفتن مادهی خاکستری در مغز آنها کمک گرفتند.
برای این آزمون 15 نفر بیمار پارکینسونی در مراحل اولیه، 12 نفر بیمار در مراحل نسبتاٌ پیشرفته و 17 نفر به عنوان گروه کنترل که از نظر سنی مشابه دو گروه قبل بودند، انتخاب شدند. در این مطالعه مشخص شد که در بیماران پارکینسونی، ضعف و تحلیل رفتن قشر مغز در نواحی مرتبط با بویایی، به شکل معنیداری با اختلالات بویایی ارتباط دارد. وابستگی بین عملکرد بویایی و حجم مادهی خاکستری در قشر پیریفورم راست مغز (منطقهی بویایی اولیه) برای بیماران در مراحل اولیه و در آمیگدال راست (منطقهی بویایی ثانویه) برای افراد در مراحل پیشرفتهی بیماری مشاهده شده است.
این نتیجه، گواهی بر ارتباط میان اختلال بویایی در بیماران پارکینسون با تضعیف نواحی خاصی از مغز آنها است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آشکار شدن اختلال بویایی در مراحل اولیهی بیماری میتواند با آسیب نواحی خاصی از مغز مرتبط باشد.
تحلیل رفتن قشر پیریفورم مغز برای بیماران پارکینسون در مراحل اولیه نسبت به گروه کنترل در همان رده سنی
تحلیل رفتن آمیگدال برای افراد در مراحل پیشرفتهی پارکینسون نسبت به گروه کنترل در همان ردهی سنی
منبع: