تشخیص اُتیسم با تست بویایی

یک « تست بوئیدن » می تواند باعث تشخیص به موقع اتیسم(اوتیسم) گردد ؟

در مطالعه جدیدی که در مجله بیولوژی روز (Current Bioligy) منتشر شده ، تفاوت هایی در زمینه شیوه واکنش افراد اُتیستیک به بوئیدن شناسایی شد و این تفاوت ها حاکی از آن است که « تست بویایی » می تواند برای تشخیص به موقع بیماری اُتیسم به کار رود .

محققان معتقدند احتمالا« تست بویایی » یک شیوه عملی برای تشخیص اولیه اُتیسم باشد ، به طوری که بعد از یافتن کودکان دچار این اختلال ، معلوم شد که این کودکان واکنش های متفاوتی در بوئیدن نسبت به کودکان غیر اتیستیک دارند.

تصور کنید یک بوی خوشایند مانند بوی گل به مشام شما می رسد . احتمالا برای استنشاق بوی خوش گل یک نفس عمیق خواهید کشید . با این حال زمانی که بوی بدی به مشام می رسد ، شما جلوی بینی خود را می گیرید تا از استنشاق آن جلوگیری نمایید .

نویسنده این مطالعه، نوآم سوبل، عضو انجمن علوم ویزمن و همکارانش دریافتند که کودکان اُتیستیک قادر به ایجاد چنین تطابقی نیستند. آنها بدون توجه به خوب یا بد بودن بو آن را استشمام می کنند.

در حال حاضر هیچ تست پزشکی برای اُتیسم وجود ندارد.  رایج ترین شیوه تشخیص، غربالگری رشدی است و به طوری که پزشک چگونگی حرکات، صحبت کردن ، یادگیری و رفتارهای یک کودک را برای تعیین اینکه آیا تاخیری در این حوزه ها وجود دارد ، ارزیابی می کند .

اما سوبل و همکارانش می گویند : ممکن است آنها شاخصی برای اُتیسم آشکار نمایند و راهی برای یک تست پزشکی و تشخیص اولیه باز کنند .

تیم تحقیقاتی خاطر نشان کردند . بررسی های گذشته حاکی از آن است که افراد اُتیستیک ، در مناطقی از مغز که مسئول هماهنگی حرکت و احساس موسوم به مدل های فعال داخلی یا IAMs می باشد . دچار آسیب هستند . (IAMs) الگوهای مغزی هستند که به مغز امکان آغاز فعالیت بر اساس خواسته های احساسی و اصلاح دائم خروجی حرکتی بر اساس جریان ورودی احساسی را می دهد . زیرا واکنش به بو ، مستلزم تطابق کامل یک فرایند حرکتی (بو) با مشارکت احساس (عطر و بو ) می باشد و آن را می توان در IAM مد نظر قرار داد .   

محققان در  حین مقایسه واکنش بوئیدن کودکان دچار این اختلال با کودکان عاری از این اختلال تفاوت واکنش بوئیدن در کودکان اتیستیک را نشان دادند.

تست بویایی بیماری اتیسم را با %81 درجه صحت و اعتماد تشخیص داد:

تیم تحقیقاتی یک وسیله موسوم به بوسنج ایجاد کردند این وسیله با هوا رقیق شده و از طریق کامپیوتر کنترل شده و مجهز به دو لوله دماغی ویژه کودکان می باشد. این وسیله بوهای مختلف را به کودکان می رساند در عین حال واکنش کودکان نسبت به آن بورا هم زمان از طریق مسیر هوایی ببینی اندازه گیری و مشخص می کنند.

با استفاده از این وسیله، محققان بوهای خوشایند (بوی گل رُز یا شامپو) و بوهای ناخوشایند (شیر فاسد یا ماهی گندیده) را به مدت 10 دقیقه به کودکان رسانیده و واکنش های آنها را اندازه گیری کردند .

آنها دریافتند که کودکان غیر اتیستیک قادرند واکنش بوئیدن خود را ظرف 3 ، 5 میلی ثانیه تطبیق و تشیخص دهند. در حالی که کودکان اتیستیک اصلاً واکنش به بو از خود نشان ندادند.

تیم تحقیقاتی اظهار داشت که با استفاده از تفاوت ها آنها می توانند دو گروه را از هم متمایز نموده و کودکان اتیستیک و غیر اتیستیک (اوتیسمی) را با %81 و درجه صحت و اعتماد (روایی ) تشخیص دهند. به علاوه آنها دریافتند که هر چه قدر واکنش بوئیدن کودکان اتیستیک ناهنجارتر باشد، علائم اُتیسم در آنها شدیدتر است.

نویسندگان تحقیق گفته اند : «ما IAM اصلاحی را پیشنهاد می کنیم، زیرا در این IAM ، واکنش بوئیدن باعث اصلاح دسته بندی هایی می شود که در آسیب رسیدن به ارتباطات اجتماعی مشارکت داشته اند.»

علی رغم اینکه محققان خاطر نشان کردند مطالعات و بررسی های بیشتر مستلزم تأئید یافته های آنهاست. با این حال بررسی های آنها دری به سوی تشخیص اولیه اُتیسم(اوتیسم) یعنی از طریق تست بویایی گشوده است.

سوبل می افزاید:

ما می توانیم اتیسم و شدت آن را کمتر از 10 دقیقه، با درجه صحت و درستی معناداری، از طریق یک تست کاملاً غیر لفظی و مستلزم هیچ اقدام خاصی، تشخیص دهیم. امید آن می رود که یافته های این تحقیق. پایه و اساس توسعه ابزار شناختی را تشکیل دهد که بتوان آن را در اوایل دوران کودکی که تنها چند ماهی از تولد آنها گذشته به کار برد. تشخیص به موقع امکان مداخله موثر و کارآمدتری را فراهم می سازد.

از اینرو، محققان امیدوارند مشخص نمایند که آیا آسیب در  بویایی کودکان اتیستیک باعث آسیب های اجتماعی نیز می گردد. هم چنین، آنها در نظر دارند. بفهمند آیا افراد دارای سایر بیماری های رشدی – عصبی نیز به نسبت افراد مشخص شده در این بررسی الگوهای واکنشی بوئیدن مشابهی دارند یا نه.