حس چشایی بیشتر به مغز مربوط است، نه زبان
میوهها، خوراکیها و غذاهای مختلف را در ذهنتان بیاورید. هر کدام از این غذاها، مزهای متفاوت دارند؛ مزههایی که میتوانید با بستن چشمهایتان، آنها را تصور کنید. محققان میگویند که این موضوع چندان هم دور از ذهن نیست. یعنی ممکن است روزی فرا برسد که بتوانید بدون غذا، مزهها را احساس کنید.
محققان دانشگاه کلمبیا، توانستهاند با استفاده از تکنیکی به اسم «اپتوژنتیک» (Optogenetic) ، مزهها را در مغز خاموش و روشن کنند. این تکنیک، از نور برای کنترل و خاموش و روشن کردن سلولهای مغزی استفاده میکند. بر اساس این تحقیقات جدیدی که در شمارهی هفتهی پیش نشریهی Nature منتشر شدهاند، محققان توانستهاند سلولهای مغزی موشها را طوری تحریک کنند تا مزههای مختلف را بدون وجود مادهی شیمیایی آن روی زبان آنها حس کنند.
اصولا وقتی چیزی میخوریم، برآمدگیهای روی زبانمان (پاپیلا)، مواد شیمیایی غذا را دریافت و آنها را به مغز ارسال میکنند. پنج نوع اصلی پاپیلا وجود دارد که مزههای شیرین، ترش، شور، تلخ و اومامی (Umami) را تشخیص میدهند. برخلاف باور عمومی، این سنسورها در قسمتهای مختلف زبان قرار ندارند و به طور مساوی، در همهی نقاط زبان یافته میشوند.
قسمتهای مختلفی برای حس مزههای متفاوت وجود دارند، اما نه روی زبان و بلکه روی مغز. محققان اول از همه یافتند که مراکز تشخیص مزههای شیرین و تلخ، دو میلیمتر با قسمت Insula در مغز فاصله دارد. محققان سپس با استفاده از نور، مغز موشها را طوری تحریک کردند تا از آب معمولی که بدون طعم است، مزههای تلخ و شیرین را دریافت کنند.
موشها با خوردن آب معمولی، احساس میکردند که آب شیرین است و حتی پس از رفع تشنگیشان هم به خوردن ادامه میدادند.
)چارلز زوکر)، مدیر آزمایشگاه Zucker lab در دانشگاه کلمبیا روی این موضوع تحقیق کرده است. او میگوید که تحقیقاتاش آن چه از حسهای تجربی میدانیم را از بین میبرد. زوکر میگوید: "حس مزه مستقیما به مغز ما مربوط میشود. برخلاف حس بویایی که شبیه به مزه است، اما کاملا به تجربه ربط دارد."